Μάρσμαν, Χέντρικ

(Hendrik Marsman, Τσάιστ 1899 – Στενό της Μάγχης 1940). Ολλανδός ποιητής. Σπούδασε νομικά και ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του στην Ουτρέχτη. Το 1923 εξέδωσε μία ποιητική συλλογή με τον τίτλο Ποιήματα (Verzey), η οποία αντανακλούσε έντονες επιρροές από το ρεύμα του ιμπρεσιονισμού, του οποίου ο Μ. θεωρείται ο μεγαλύτερος εκπρόσωπος στην Ολλανδία. Στον πυρήνα του έργου του, το οποίο προσανατολίζεται προς την αναζήτηση μιας νέας και έντονης ποιητικής γλώσσας, απαντάται μια αισιόδοξη και ορμητική στάση, που ο ίδιος ο Μ. καθόρισε ως βιταλισμό. Ένα αίσθημα ατάραχης γαλήνης διέπει τους στίχους του, που περιλαμβάνονται στη συλλογή του Ξανακερδισμένος Παράδεισος (1927), ενώ το 1934 εξέδωσε το ποιητικό έργο του με τίτλο Μαύρη Πύλη, το οποίο αντανακλά έντονα τις ανησυχίες του σε σχέση με τον θάνατο. Στο έργο του με τίτλο Ναός και Σταυρός (1938), που χαρακτηρίζεται από εκτεταμένες στροφές και παραστατικές εικόνες, ο Μ. προσπαθεί, μέσα από την αυτοβιογραφική αναπόληση, να κατορθώσει μια ισορροπία διακατεχόμενος από την παρόρμηση μιας πιο μελετημένης εσωτερικής αναζήτησης. Ανάλογο ενδιαφέρον παρουσιάζει και η συγγραφική δραστηριότητά του ως κριτικού. Σκοτώθηκε, ενώ εγκατέλειπε τη χώρα του προκειμένου να αποφύγει τη γερμανική εισβολή, καθώς τορπιλίστηκε το πλοίο που θα τον μετέφερε στη Μεγάλη Βρετανία.